راه بی پایان تنهایی

یادمون باشه امید رو از کسی نگیریم شاید اون تنها چیزیه که براش مونده

راه بی پایان تنهایی

یادمون باشه امید رو از کسی نگیریم شاید اون تنها چیزیه که براش مونده

با تو اوجم بی تو هیچم

 

نه از خاکم ،نه از بادم          نه در بندم، نه آزادم

نه آن لیلاترین مجنون          نه شیرینم،نه فرهادم

 

نه از آتش، نه از سنگم                   نه از رومم ،نه از زنگم

فقط مثل تو غمگینم              فقط مثل تو دلتنگم

 

چه غمگینم،چه تنهایم           نه پنهانم،نه پیدایم

نه آرامی به شب دارم           نه امیدی به فردایم

 

چه امیدی،چه فردایی           چه پنهانی،چه پیدایی

اگر خوشحال،اگر غمگین     چه فرقی داره تنهایی

 

تونیستی قصة دردم             سیاهم،ساکتم،سردم

اسیر خاکم وخسته               اگر سبزم،اگر زردم

 

اگر آبی تر از آبم                 اگر همزاد مهتابم

بدون توچه بی رنگم            بدون تو چه بی تابم

 

بیا از من جدایم کن              صدایم کن،صدایم کن

دلم از دست «من» خونه       بیا از «من» رهایم کن

 

نظرات 3 + ارسال نظر
شیرین دوشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 05:22 ب.ظ http://www.tanhaeehayam.blogsky.com

سلام
عزیزم وبلاگ و متن های توش خیلی جالبه
به وب ما هم سربزنی خوشحال می شیم

[ بدون نام ] دوشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 05:31 ب.ظ http://www.wall.blogsky.com

سلام
شعر زیبایی بود....
امیدوارم همه تنهاییشون براشون خاطره بشه

رضا دوشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 05:44 ب.ظ http://baleshovgh.blogsky.com

زیبا بود.
پیش من هم بیا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد