راه بی پایان تنهایی

یادمون باشه امید رو از کسی نگیریم شاید اون تنها چیزیه که براش مونده

راه بی پایان تنهایی

یادمون باشه امید رو از کسی نگیریم شاید اون تنها چیزیه که براش مونده

پاییز...

ماه هاست بر این باغ نظر افکندم  روزهاست در پی آمدنت لحظه شماری

کردم  

 و تو رسیدی  با پیام آشنایی با نوای دوستی  بیا تا دوباره همراه شویم 

 بیا تا با سکوتت به من نا اروم ارمش دهی 

 بیا تا آروم بگذریم از کنار  این آب روان آرامتر قدم بردار 

 نکند با قدم های ما برگی خسته و تنها که بر زمین افتاده خرد شود

آخر او همان برگی است که روزی سر به فلک داشت.....

                                                                            ل.ر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد