آسمون دلم تاریکه ،نه شاید ابریه ،ولی نه انگار بارونیه !
انگاری خورشید خیال سر بر آوردن نداره
شایدم دیگه خورشیدی نیست .......
نه سبزه ای نه گلی نه بلبلی
زردی خورشید جاش با سرخی گل عوض شده
پرنده بال پر زدن نداره
همه در اندوه و حسرت روزهای آفتابی اند
آه چی میشد اگه آسمون دلم صاف میشد
گل زرد سرخ میشدو خورشیدم می درخشید
و پرنده پر می زدو می خوند
من می خوام خورشید بشم خورشیدی که هیچگاه غروبی نداره!!!!!!!
ل.ر
تو نیستی اما هستی من در هستیم اما نیستم
تو خورشیدی و خود می سوزی من آن ماهم که محتاجم
مکن دریغ از من مسکین تو نور که گر نتابی همه ره گم کنند
ل.ر
خدایا و آنقدر قلبم را کوچک گردان تا کینه و نخوت هرگر در آن جای نگیرد
خدایا دلم را پر از سادگی و قلبم را سرشار از صداقت گردان
خدایا زبانم ده تا همه را شاد گردانم و زبانم گیر تا با آن دلی نرنجانم
خدایا چشمانی دهم تا تو را جویم وچشمانم بگیر از من که با آن دلی نسوزانم
خدایا هر چه می خواهی ده از کرمت و هر چه می خواهی گیر از حکمتت
ل.ر
وجودم آتش است روحم، جانم آتش است
کنار تخته سنگی بدم
تنها میسوختم و انتظار می کشیدم
انتظار یار
آمد آن یار دلربا و کنارم بنشست
از سرمای زمانه شکایت داشت
سوختم با عشق ،از جا ن
تا که سرما را فراموش کرد
بی اعتنا به سوختن من رفت
مبهوت چشم به رد پایش دوخته بدم
ناگه صدایی آمد باز هم شکوه از سرمای زما نه
ولی او هم رفت و باز هم....
تنها و غمگین باز هم می سوختم
پیری به کنارم امد
گفت از چه ناله سر داده ای
شرح ماجرا گفتم
پیر خندید و گفت:
آتش به ذات آتش ست و گرما بخش
مهم نیست که چه کسی کنا ر توست یا که نیست
بسوز و بسوز که اگر یک لحظه نسوزی
نیست و نابود می شوی
این خاصیت آتش است که بسوزد تا پای جا ن
ل.ر
باز هم شب تاریکی سکوت باز هم اشک
باز هم کابوس دو رویی خیانت باز هم اشک
باز هم آرزوی دیدار حسرت باز هم اشک
باز هم وحشت تنهایی خلوت باز هم اشک
ل.ر